“Αναθυμούμαι με πόνο ψυχής τις όμορφες μέρες που περνούσαμε στην Περιστερωνοπηγή. Η Περιστερωνοπηγή!... Δυο χωριά – η Περιστερώνα και η Πηγή – τόσο ενωμένα και αδιαίρετα στην εμφάνισή τους, που φαντάζουνε σαν μια κοινότητα απλωμένη στον κάμπο της Μεσαριάς.”
Δημήτρης Λουκά
Δάσκαλος εκ Περιστερωνοπηγής
Οι αναμνήσεις μου σε βιβλίο
Περιστερωνοπηγή - Ιστορικές Αναμνήσεις

Εικόνες

Σημειώσεις

Δημιουργία εκκλησίας και μονής Αγίου Αναστασίου
Το χωριό φαίνεται πως πήρε την ονομασία του απ’ τα πολλά περιστέρια, που φώλιαζαν στο μοναστήρι του αγίου Αναστασίου. Είναι γεγονός ότι μέχρι και την εισβολή, οι πιο πολλοί κάτοικοι του χωριού είχαν περιστερεώνες στα σπίτια τους. Περιστερεώνες που είχαν ελεύθερα τα περιστέρια να τρέφονται από τον απέραντο κάμπο των σιταροκριθαριών. Στα νότια του χωριού βρίσκονται τα χαλάσματα μιας πολύ μεγάλης εκκλησίας, της Παναγίας της Φανερωμένης και στα νοτιοανατολικά, στο «γροτήρι», το ξωκλήσι του Άη Γιώρκη.
Παλιά η παράδοση για μόρφωση
Ο πρώτος γνωστός δάσκαλος με καταγωγή την Περ/Πηγή ήταν ο Σταύρος Παπαδόπουλος, γιος του παπα-Χριστόδουλου Στρατουρά, που δίδαξε για πρώτη φορά στο σχολείο Περιστερώνας το 1886-87 και μετέπειτα το 1916 - 17. Από τα επίσημα βιβλία του Υπ. Παιδείας το πρώτο επίσημο Δημ. Σχολείο ιδρύθηκε στην Περιστερώνα το 1875.
Πανήγυρης Αγίου Αναστασίου.
Κι όταν έφτανε τ' 'Αη Αναστασιού, στις 17 του Σεπτέμβρη, οι κάτοικοι ετοιμάζονταν να φιλοξενήσουν τους ξένους τους από τα κοντινά, αλλά και από πιο μακρινά χωριά. Τρεις περίπου μέρες θα κρατούσε η φιλοξενία και το σπίτι έπρεπε να ετοιμαστεί, ν' ασπριστεί, να δείξει όλη την αρχοντιά της καρδιάς τους. Από τη γιορτή του Σταυρού εξάλλου (14 Σεπτεμβρίου), η εκκλησία του Αγίου Αναστασίου και ο γύρω χώρος γίνονταν αγνώριστα. Καλύφες στήνονταν για τους πραματευτάδες, οι δρόμοι και τα στενά καθαρίζονταν, για να δεχτούν τους χιλιάδες επισκέπτες προσκυνητές του μεγαλύτερου ζωεμπορικού πανηγυριού της…
Το πρώτο σχολείο.
Ο Λοΐζος Φιλίππου όμως στο βιβλίο του "τα ελληνικά γράμματα στην Κύπρο επί τουρκοκρατίας" (σελ. 318) αναφέρει σχετικά: Οι κάτοικοι του χωρίου τούτου (της Περ/Πηγής) μέχρι το 1875 έστελλαν τα τέκνα των εις Λευκόνοικον προς εκπαίδευσιν εν τω εκεί λειτουργούντι σχολείω. Κατά το 1875 ηύξησαν εις 4000 γρόσια τον μισθόν του δασκάλου Λευκονοίκου, Γεώργιου Ευστρατίου εκ Λάρνακος, αντί 2400 γρόσια άτινα ελάμβανεν εν Λευκονοίκω και ίδρυσαν ιδίαν σχολήν, προσλαμβάνοντες τον Γ. Ευστρατίου ως διδάσκαλον.
Δημοτικό Σχολείο
Μεγαλύτερη βέβαια σημασία έχει ότι, αυτό το πρώτο σχολείο, ήταν και η αρχή μιας μακράς πορείας μόρφωσης των κατοίκων του χωριού, ίσως και των κατοίκων των γειτονικών χωριών, που επέφερε ένα αξιοθαύμαστο ζήλο των χωρικών να μορφώσουν τα παιδιά τους. Σημαντικό ρόλο για καταφυγή στη μόρφωση είχε και η δύσκολη οικονομική κατάσταση των περισσότερων κατοίκων. Όσο όμως και αν επηρέασε αυτή τη ροπή η φτώχεια, δεν ήταν ο κυριότερος λόγος. Και τούτο γιατί από τους πρωτοπόρους που έστειλαν τα παιδιά τους για μόρφωση και μερικοί γα ανώτερες σπουδές στο εξωτερικό, ήταν άνθρωποι "πλούσιοι" σε κτημοσύνη.
v1.03
Powered by